The Oakland Temple Visitor Center offers a wide variety of art to explore. The art at Temple Hill has a special emphasis on the Savior, Jesus Christ. We hold over 20 different pieces to observe and experience. Each painting is unique and important in it’s own way. Many of the artists are local to the California Area, and their pieces were chosen specifically to invite others to come closer to Christ at the Oakland Visitor Center.
Kahit na ang aming sining ay madalas na hindi pinapansin, ipinagmamalaki namin ang aming koleksyon at pagnanais na ipakita ito para sa lahat ng mga bisita. Umaasa kaming maibahagi ang mga kuwento ng aming mga paniniwala at kasaysayan sa pamamagitan ng sining. Matututuhan mo ang kahulugan, at simbolismo sa likod ng bawat isa sa mga obra maestra na ito sa pamamagitan ng pagbisita ngayon. Para sa karagdagang impormasyon, ang ating palakaibigang mga misyonero ay higit na magagalak na tumulong.
Ang Unang Pangitain ay sumasalamin sa karanasan ng batang propetang si Joseph Smith, at ang pakikipagtagpo niya sa Diyos ama, at sa kanyang anak na si Jesucristo:
Joseph was always interested in the topic of religion, and was seeking to know which of the churches were true. In the midst of his search, he came across a passage in The King James Bible, James 1:5, “If any of you lack wisdom, let him ask of God, that giveth to all men liberally, and upbraideth not; and it shall be given him.” Joseph was inspired by the verse to and did as James directs, to pray.
Nasa kakahuyan noong isang magandang araw ng Abril nang lumuhod si Joseph at binibigkas ang kanyang unang tinig na nagdasal. Ang Diyos Ama at ang kanyang anak na si Jesucristo ay nagpakita kay Joseph at nagsimula ng isang kaganapan na kilala sa mga miyembro ng simbahan ni Jesucristo ng mga Banal sa mga Huling Araw bilang Ang Panunumbalik.
“Mahalaga sa akin ang Oakland Temple noong bata pa ako na lumaki sa lugar ng San Francisco Bay sa isang maliit na bayan na tinatawag na Walnut Creek sa labas lamang ng Oakland. Ang Oakland ang aming stake center kaya nagpunta kami mula sa Walnut Creek sa pamamagitan ng Caldecott tunnel at papunta sa San Francisco Bay area para sa aming mga stake conference o anumang bagay na nangyayari.
"Nang gawin ko ang pagpipinta na ito, ginawa ko talaga ito para sa aking ama, ngunit ginawa ko ito para sa akin sa kahulugan na gusto ko ang lagay ng panahon at setting na maging tulad ng naaalala ko ang lugar na iyon palagi. Kaya hindi ako pumili ng isang maaraw na maliwanag na araw na akala mo pipiliin ko. Pinili ko ang isang medyo malabo na araw habang ang hamog ay umaangat."
– Al Rounds
“Inutusan ng simbahan ang pagpipinta at ginamit ko ang aking anak na lalaki, isang kaibigan mula sa kanyang soccer team, isa sa kanyang mga kaklase, at isang miyembro ng ward upang mag-pose para sa pagpipinta na ito.
Sinabi ng isa sa mga batang babae na naaalala pa rin niya ang pag-pose para sa pagpipinta, at bilang isang napakabata na babae, ito ay isang espirituwal na karanasan. Sinabi ng isa pang batang babae na naramdaman niyang mas malapit siya kay Kristo, at napagtanto niya kung gaano ito kakaibang karanasan — isa na hindi pa nararanasan ng maraming tao. Sinabi niya na siya ay namamangha na napagtanto na ang pagpipinta ay kilala sa buong mundo, na nagpapadala ng mensahe na si Kristo ay buhay. Sabi niya walang naniniwala na siya talaga ang nasa painting.
Hindi nagtagal pagkatapos kong matapos ang pagpipinta, sumama sa akin ang aking pamilya upang makipagkita sa isang miyembro ng General Primary. Doon sa lobby ay nakasabit ang isang kopya ng painting, at sa ilalim mismo ng painting ay isang sopa kung saan ang aking anak, na naging modelo para sa painting, ay matiyagang nakaupo — umaasang may makapansin na siya ang batang lalaki sa larawan.”
– Del Parson
Ang Annunciation ay naghahatid ng karanasan ni Maria, ang ina ni Jesus, kasama ang anghel Gabriel. inilalarawan nito nang ipahayag niya ang kapanganakan ni Jesu-Kristo sa kanyang ina.
“At nang ikaanim na buwan, ang anghel na si Gabriel ay sinugo mula sa Dios sa isang bayan ng Galilea, na ang pangalan ay Nazareth, sa isang birhen na napangasawa sa isang lalake na ang pangalan ay Jose, sa angkan ni David; at ang pangalan ng birhen ay Maria. At ang anghel ay pumasok sa kaniya, at nagsabi, Aba, ikaw na lubhang pinagpala, ang Panginoon ay sumasaiyo: pinagpala ka sa mga babae. At nang siya'y makita niya, ay nabagabag siya sa kaniyang sinabi, at inisip niya kung anong uri ng pagbati ito. At sinabi sa kaniya ng anghel, Huwag kang matakot, Maria: sapagka't nakasumpong ka ng biyaya sa Dios." ( Lucas 1:26-30 ).
Jesus Shows His Wounds depicts the scene of after the resurrection of Christ when he appears to his Apostles. They were afraid because they thought that he was a spirit until Jesus showed them his wounds that he received on the cross. He also partakes fish and honey with them as they celebrate the resurrected Christ.
Anderson was a Chicago-born artist, and though he is known widely by The Church of Jesus Christ of Latter-Day Saints, he is actually a Seventh-day Adventist. He has found healing in illustrating paintings for The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints.
Ang Sermon sa Bundok ay isang kilalang pananalita na ibinigay sa Bibliya mula kay Hesus sa kanyang mga tagasunod, (Mateo 5-7). Sa mahusay na pagsipi ng kasulatang ito, hinamon ni Kristo ang kanyang mga tagasunod na mamuhay sa mas mataas na paraan o moralidad. Itinuro niya ang karaniwang kilala bilang mga “beatitudes” na iba't ibang mga pagpapala sa mga taong namumuhay sa isang tiyak na pattern: “Mapapalad ang mga dukha sa espiritu: sapagkat kanila ang kaharian ng langit.” … “Mapapalad ang mga nagdadalamhati: sapagkat sila ay aaliwin.” … “Mapapalad ang maaamo: sapagka't mamanahin nila ang lupa.” … “Mapapalad ang nagugutom at nauuhaw sa katuwiran: sapagka't sila ay bubusugin” (Mateo 5:3–6). Itinuro din niya na mahalagang hindi lamang ang iyong kaibigan ay mahalin, kundi pati na rin ang iyong kaaway. Pagkatapos ng mga turo ni Kristo, ang kanyang mga tagasunod ay nabigla sa kung paano siya nagturo nang may gayong kapangyarihan at awtoridad.
Sa Aklat ni Mormon, Nasusulat na si Kristo ay bumisita sa Amerika. Bago siya lumitaw, ang Americas ay napuno ng mga lindol at maraming natural na sakuna. Ang mga sakuna na ito ay mga palatandaan ng pagdating ni Kristo. Sa magandang pagpipinta na ito, Inilalarawan ni Scott ang sandali nang magpakita si Kristo sa mga tao at ipinakita ang kanyang mga sugat mula sa krus. Kalaunan ay pinagpapala ni Kristo ang lahat ng kanilang may sakit, naghihirap, at mga anak. Sa larawang ito, sinubukan ni Scott na ipakita ang pag-asa at kapayapaang dulot ng pagdalaw kay Kristo, at kung paano siya gagaling pagkatapos ng mga bagyo at lindol.
Moroni was a prophet and the final author in The Book of Mormon. While in a terrible war, Mormon, the father of Moroni, gathered all of the sacred records from their country and compiled it into the plates, which are depicted in the painting. Mormon was later destroyed in this war, and Moroni was the last remaining person of his country. He took the plates which his father wrote, and added a few chapters before burying them in the ground, so the warring country would not destroy them. These plates were later found by Joseph Smith and are now known as The Book of Mormon. Lovell shows Moroni as he prayerfully buries the sacred records.
Ang pagpipinta na ito ay hango sa isang kuwento sa Ang Aklat ni Mormon. Ang mga taong inilalarawan ay tumatakas sa kanilang tiwaling lungsod at tumatakas sa isang nakatagong bukal, ang Tubig ng Mormon, para sa kalayaan sa relihiyon. Dito nagbibinyag at nangangaral ang propetang si Alma. Itinuro ni Alma ang tungkol sa pananampalataya at pagsisisi, at ipinaliwanag kung ano ang ibig sabihin ng mabinyagan, “ Ang makidalamhati sa mga yaong nagdadalamhati; oo, at aliwin ang mga yaong nangangailangan ng kaaliwan, at tumayo bilang mga saksi ng Diyos sa lahat ng panahon at sa lahat ng bagay, at sa lahat ng lugar na inyong mapupuntahan, maging hanggang sa kamatayan, upang kayo ay matubos ng Diyos, at mabilang na kasama niyaong sa unang pagkabuhay na mag-uli, upang kayo ay magkaroon ng buhay na walang hanggan” (Alma 18:9). Ang mga tumanggap sa mga kundisyong iyon ay bininyagan ni Alma.
Kinuha ni Parson ang kuwento mula sa Bibliya nina Maria at Martha sa eleganteng pagpipinta na ito. Sina Maria at Marta, ang dalawang babae, ay nagho-host kay Jesus sa kanilang tahanan. Nagalit si Marta dahil sa halip na tumulong sa gawaing bahay, si Maria ay nakaupo at nakikinig kay Jesus. Bilang kapalit, sinabi ni Kristo kay Marta na naiintindihan niya ang kanyang pag-aalala, ngunit matalino para kay Maria na makinig sa kanyang mga turo.
Jesus rode a humble donkey as he gloriously entered into Jerusalem. This event was latter referred to as Palm Sunday, because the locals greeted Jesus by waving palm branches (which is symbolic of triumph or victory). It is also noticeable that Jesus is riding a donkey, which is symbolic of peace. This event is marvelous because it is one of the few times that Jesus is openly received in Jerusalem, but it also is used to foreshadow his death and resurrection which he would soon face.
Bagaman sakdal si Jesus at walang kasalanan, kailangan niyang magpabautismo. Nagpakita siya ng halimbawa para sa lahat ng sangkatauhan na pumasok sa tubig ng binyag, at pinanghawakan ang paanyaya sa lahat na sundin ang kanyang mga yapak.
“Nang magkagayo'y naparoon si Jesus mula sa Galilea hanggang sa Jordan kay Juan, upang siya'y magpabautismo. Ngunit pinagbawalan siya ni Juan, na sinasabi, “Kailangan kong bautismuhan mo ako, at lumalapit ka sa akin?”. At pagsagot ni Jesus ay sinabi sa kaniya, "Pabayaan mo na ngayon: sapagka't ito ang nararapat sa atin na ganapin ang buong katuwiran." Pagkatapos ay pinaghirapan niya siya. At si Jesus, nang siya'y mabautismuhan, pagdaka'y umahon sa tubig: at, narito, nabuksan sa kaniya ang langit, at nakita niya ang Espiritu ng Dios na bumababang gaya ng isang kalapati, at lumilipad sa kaniya: At narito, ang isang tinig mula sa langit. , na nagsasabi, “Ito ang sinisinta kong Anak, na lubos kong kinalulugdan” (Mateo 3:13-17).
Three days after the death of Jesus, Mary Magdalene went to dress his body. After finding his tomb empty and making it known she started weeping. Jesus was standing nearby and Mary mistook him as the gardener as he asked why she was crying. She replied,“Sir, if thou have borne him hence, tell me where thou hast laid him, and I will take him away” (John 20:15). Then Jesus responded, “Mary.” Mary then recognized him and cried, “Rabboni,” which means Master. (John 20:16.)
Si Jesus ay nasa mabigat na espiritu habang papalapit siya sa Halamanan ng Gethsemane, tila alam niya ang tungkol sa mangyayari. Alam niya na siya ay magdurusa nang labis habang tinubos niya ang mga kasalanan ng mundo.
While in the Garden he walked a little ways from his friends, who have fallen asleep, and he prayed, “O my Father, if it be possible, let this cup pass from me: nevertheless not as I will, but as thou wilt” (Matthew 26:39). An angel from heaven appeared to Jesus, “strengthening him. And being in an agony he prayed more earnestly: and his sweat was as it were great drops of blood falling down to the ground” (Luke 22:43–44). It was within this earnest prayer that Christ started suffering an Atonement for all of the world and its sins. Anderson captures that moment in this painting.
The Savior’s words echo from the New Testament: “How think ye? If a man have an hundred sheep, and one of them be gone astray, doth he not leave the ninety and nine, and goeth into the mountains, and seeketh that which is gone astray? And if it so be that he find it, verily I say unto you, he rejoiceth more of that sheep, than of the ninety and nine which went not astray.”
Magiliw na hinahawakan ng Tagapagligtas ang isang tupa na naligaw ng landas. Ang mukha ng mga tupa ay nakabaon sa mapagmahal na mga bisig ng Tagapagligtas. Sinasagisag nito na tayong lahat ay katulad ng nawawalang tupa na nagbabalik sa Tagapagligtas.
“As a foreshadowing of His future triumphal entry into Jerusalem as the Son of David and the King of Israel, the unborn Christ is carried by a donkey to be numbered of the house and lineage of David. Mary looks tenderly, perhaps knowingly, at the shy shepherd boy they pass along their way. Joseph’s focus is on the path ahead, and his hands, one opened and one closed, reflect both the strength and gentleness of the provider and the protector.”
– Joseph Brickey
Tagalog 
English 
Español de México 
ភាសាខ្មែរ 
简体中文 
繁體中文 
日本語 
한국어