សិល្បៈនៅប្រាសាទភ្នំ

មជ្ឈមណ្ឌលអ្នកទស្សនាប្រាសាទ Oakland ផ្តល់ជូននូវសិល្បៈជាច្រើនប្រភេទដើម្បីរុករក។ សិល្បៈ​នៅ Temple Hill មាន​ការ​សង្កត់​ធ្ងន់​លើ​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ គឺ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ យើងផ្ទុកជាង 20 បំណែកផ្សេងៗគ្នា ដើម្បីសង្កេត និងបទពិសោធន៍។ គំនូរនីមួយៗមានលក្ខណៈប្លែក និងសំខាន់តាមវិធីផ្ទាល់ខ្លួន។ សិល្បករជាច្រើនមានមូលដ្ឋាននៅតំបន់កាលីហ្វ័រញ៉ា ហើយបំណែករបស់ពួកគេត្រូវបានជ្រើសរើសជាពិសេសដើម្បីអញ្ជើញអ្នកផ្សេងទៀតឱ្យមកជិតព្រះគ្រីស្ទនៅមជ្ឈមណ្ឌលអ្នកទស្សនា Oakland ។

ទោះបីជាសិល្បៈរបស់យើងត្រូវបានគេមើលរំលងជាញឹកញាប់ក៏ដោយយើងមានមោទនភាពចំពោះការប្រមូលនិងបំណងប្រាថ្នារបស់យើងដើម្បីបង្ហាញវាសម្រាប់ភ្ញៀវទាំងអស់។ យើងសង្ឃឹមថានឹងចែករំលែករឿងរ៉ាវនៃជំនឿនិងប្រវត្តិសាស្រ្តរបស់យើងតាមរយៈសិល្បៈ។ អ្នកអាចរៀនអត្ថន័យនិងនិមិត្តរូបនៅពីក្រោយស្នាដៃនីមួយៗដោយការទស្សនានៅថ្ងៃនេះ។ សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារួសរាយរាក់ទាក់របស់យើងនឹងរីករាយក្នុងការជួយ។

ចក្ខុវិស័យទីមួយដោយដេលផាសសុន

ការនិមិត្តដំបូងបង្ហាញពីបទពិសោធន៍របស់ព្យាការីយ៉ូសែបស្ម៊ីធនិងការជួបរបស់លោកជាមួយព្រះជាឪពុកនិងកូនប្រុសរបស់លោកគឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ៖

យ៉ូសែប​តែងតែ​ចាប់​អារម្មណ៍​លើ​ប្រធានបទ​នៃ​សាសនា ហើយ​កំពុង​ស្វែងរក​ដើម្បី​ដឹង​ថា​ព្រះវិហារ​មួយ​ណា​ពិត។ ក្នុង​ការ​ស្វែង​រក​របស់​គាត់ គាត់​បាន​ឆ្លង​កាត់​ផ្លូវ​មួយ​ចូល King James Bible, យ៉ាកុប ១:៥, «ប្រសិន​បើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ណា​មួយ​ខ្វះ​ប្រាជ្ញា ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​នោះ​ទូល​សូម​ពី​ព្រះ ដែល​ប្រទាន​ដល់​មនុស្ស​ទាំង​អស់​ដោយ​សេរី តែ​មិន​លើក​តម្កើង​ទេ នោះ​នឹង​បាន​ប្រទាន​មក»។ យ៉ូសែប​ត្រូវ​បាន​បំផុស​គំនិត​ដោយ​ខគម្ពីរ​ឲ្យ​ធ្វើ ហើយ​ធ្វើ​ដូច​យ៉ាកុប​បាន​ណែនាំ​ឲ្យ​អធិស្ឋាន ។

វាស្ថិតនៅក្នុងព្រៃនៅថ្ងៃខែមេសាដ៏ស្រស់ស្អាតនៅពេលដែលយ៉ូសែបលុតជង្គង់ចុះហើយបន្លឺសំឡេងអធិស្ឋានជាលើកដំបូង។ ព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះវរបិតានិងព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់គឺព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដបានលេចមកជួបយ៉ូសែបហើយបានចាប់ផ្តើមព្រឹត្តិការណ៍ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ក្នុងចំណោមសមាជិកនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយជាការស្តារឡើងវិញ។

ប្រាសាទអូកលែនដោយអាល់ជុំ

“ ព្រះវិហារ Oakland ពិតជាមានអត្ថន័យណាស់សម្រាប់ខ្ញុំនៅពេលខ្ញុំនៅក្មេងដែលធំឡើងនៅតំបន់ San Francisco Bay ក្នុងទីក្រុងតូចមួយដែលមានឈ្មោះថា Walnut Creek នៅខាងក្រៅ Oakland ។ Oakland គឺជាមជ្ឈមណ្ឌលភាគហ៊ុនរបស់យើងដូច្នេះយើងបានធ្វើដំណើរពី Walnut Creek ឆ្លងកាត់រូងក្រោមដី Caldecott និងចូលទៅតំបន់ San Francisco Bay សម្រាប់សន្និសីទភាគហ៊ុនរបស់យើងឬអ្វីផ្សេងទៀតដែលកំពុងកើតឡើង។

នៅពេលខ្ញុំធ្វើគំនូរនេះខ្ញុំបានធ្វើវាសម្រាប់ឪពុកខ្ញុំប៉ុន្តែខ្ញុំបានធ្វើវាសម្រាប់ខ្ញុំក្នុងន័យថាខ្ញុំចង់អាកាសធាតុនិងការកំណត់ដូចជាខ្ញុំចងចាំតំបន់នោះជានិច្ច។ ដូច្នេះខ្ញុំមិនបានជ្រើសរើសថ្ងៃដែលមានពន្លឺថ្ងៃល្អដូចអ្នកគិតថាខ្ញុំនឹងជ្រើសរើសទេ។ ខ្ញុំបានជ្រើសរើសយកថ្ងៃដែលមានអាកាសធាតុអាប់អួនៅពេលដែលអ័ព្ទកំពុងរសាត់ឡើង។

- អាល់ជុំ

ព្រះគ្រីស្ទនិងកុមារមកពីជុំវិញពិភពលោក
ដោយលោក Del Parson

“ ព្រះវិហារបានប្រគល់ផ្ទាំងគំនូរហើយខ្ញុំបានប្រើកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំដែលជាមិត្តភក្តិមកពីក្រុមបាល់ទាត់មិត្តរួមថ្នាក់ម្នាក់និងសមាជិកវួដរបស់គាត់ដើម្បីគូរគំនូរនេះ។

ក្មេងស្រីម្នាក់ក្នុងចំណោមក្មេងស្រីទាំងនោះបាននិយាយថានាងនៅតែចងចាំការដាក់រូបគំនូរហើយថាកាលនៅក្មេងវាគឺជាបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណ។ ក្មេងស្រីម្នាក់ទៀតនិយាយថានាងមានអារម្មណ៍កាន់តែស្និទ្ធស្នាលនឹងព្រះគ្រីស្ទហើយនាងបានដឹងពីបទពិសោធន៍ដ៏អស្ចារ្យដែលជាបទពិសោធន៍មួយដែលមិនមានមនុស្សជាច្រើនធ្លាប់បានឆ្លងកាត់។ នាងនិយាយថានាងមានការងឿងឆ្ងល់ថាគំនូរនេះត្រូវបានគេស្គាល់ទូទាំងពិភពលោកដោយផ្ញើសារថាព្រះគ្រីស្ទមានព្រះជន្មរស់។ នាងនិយាយថាគ្មាននរណាម្នាក់ជឿថាវាពិតជានាងនៅក្នុងគំនូរនេះទេ។

មិនយូរប៉ុន្មានបន្ទាប់ពីខ្ញុំបានគូរគំនូរចប់ក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំបានមកជាមួយខ្ញុំដើម្បីជួបជាមួយសមាជិកម្នាក់នៃសាលាបឋមសិក្សាទូទៅ។ នៅទីបញ្ចុះសពបានព្យួរច្បាប់ចម្លងនៃគំនូរហើយនៅខាងក្រោមផ្ទាំងគំនូរគឺជាសាឡុងដែលកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំដែលយកគំរូតាមគំនូរកំពុងអង្គុយយ៉ាងអត់ធ្មត់ដោយសង្ឃឹមថាមានអ្នកណាម្នាក់កត់សំគាល់ថាគាត់ជាក្មេងប្រុសនៅក្នុងរូបភាពនេះ។

- លោក Del Parson

សេចក្តីប្រកាស
ដោយចនស្កត

អាននីកូសបង្ហាញនូវបទពិសោធន៍ដែលម៉ារាជាម្តាយរបស់ព្រះយេស៊ូមានជាមួយទេវតាកាព្រីយ៉ែល។ នេះពណ៌នានៅពេលគាត់ប្រកាសពីការប្រសូតរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទចំពោះម្ដាយរបស់គាត់។

«ហើយនៅខែទីប្រាំមួយទេវតាកាព្រីយ៉ែលត្រូវបានបញ្ជូនពីព្រះទៅក្រុងកាលីឡេដែលមានឈ្មោះថាណាសារ៉ែតទៅរកស្រីព្រហ្មចារីម្នាក់ដែលបានរៀបការជាមួយបុរសម្នាក់ឈ្មោះយ៉ូសែបនៃវង្សដាវីឌ។ និងព្រហ្មចារីឈ្មោះម៉ារី។ ទេវតាចូលទៅក្នុងផ្ទះនាងហើយពោលថា៖ «សូមគោរពលោកម្ចាស់គាប់ព្រះហឫទ័យនឹងនាងណាស់ព្រះអម្ចាស់គង់ជាមួយនាង។ ហើយនៅពេលដែលនាងនាងឃើញព្រះអង្គរន្ធត់នៅពេលព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា: និងដេញនាងនៅក្នុងចិត្តអំពីរបៀបដែលពាក្យជំរាបសួរនេះគួរតែត្រូវ។ ហើយទេវតានិយាយទៅកាន់នាងថាកុំខ្លាចអីម៉ារីព្រោះអ្នកបានគាប់ព្រះហឫទ័យព្រះជាម្ចាស់ហើយ។ (លូកា ១: ២៦-៣០) ។

ព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញស្នាមរបួសរបស់គាត់ដោយ Harry Anderson

ព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញស្នាមរបួសរបស់គាត់បង្ហាញពីទិដ្ឋភាពនៃការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រីស្ទនៅពេលដែលគាត់បង្ហាញខ្លួនដល់ពួកសាវករបស់គាត់។ ពួកគេខ្លាចព្រោះពួកគេគិតថាគាត់ជាវិញ្ញាណរហូតដល់ព្រះយេស៊ូវបង្ហាញស្នាមរបួសរបស់គាត់ដែលគាត់បានទទួលនៅលើឈើឆ្កាង។ គាត់ក៏ញ៉ាំត្រីនិងទឹកឃ្មុំជាមួយពួកគេនៅពេលពួកគេអបអរព្រះគ្រីស្ទដែលបានរស់ឡើងវិញ។

Anderson គឺជាសិល្បករដែលកើតនៅទីក្រុងឈីកាហ្គោហើយទោះបីជាគាត់ត្រូវបានគេស្គាល់ជាទូទៅដោយសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយក៏ដោយគាត់គឺជាអ្នកកាន់សាសនាទីប្រាំពីរ។ គាត់បានរកឃើញការជាសះស្បើយនៅក្នុងការបង្ហាញគំនូរសម្រាប់វិហារនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ។

ធម្មទាននៅលើភ្នំ
ដោយ Harry Anderson

ធម្មទានលើភ្នំគឺជាសុន្ទរកថាដ៏លេចធ្លោមួយដែលបានចែងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរពីព្រះយេស៊ូវដល់អ្នកកាន់តាមទ្រង់ (ម៉ាថាយ ៥-៧) ។ នៅក្នុងបទគម្ពីរដែលបានដកស្រង់សម្តីនេះព្រះគ្រីស្ទបានដាស់តឿនអ្នកកាន់តាមទ្រង់អោយរស់នៅក្នុងឥរិយាបថឬសីលធម៌ខ្ពស់ជាងនេះ។ គាត់បានបង្រៀនអ្វីដែលត្រូវបានគេស្គាល់ជាទូទៅថា“ ឥរិយាបទ” ដែលជាពរជ័យខុសៗគ្នាចំពោះមនុស្សដែលរស់នៅក្នុងលំនាំជាក់លាក់មួយថា“ មានពរហើយអ្នកក្រដោយចិត្តពីព្រោះពួកគេជានគរស្ថានសួគ៌” …«មានពរហើយអស់អ្នកដែលយំសោកដ្បិតពួកគេនឹងបានទទួលការសម្រាលទុក្ខ»។ …«មានពរហើយអស់អ្នកដែលស្លូតបូតដ្បិតពួកគេនឹងទទួលផែនដីទុកជាមត៌ក»។ …«មានពរហើយអស់អ្នកដែលស្រេកឃ្លានសេចក្ដីសុចរិតដ្បិតពួកគេនឹងបានឆ្អែត» (ម៉ាថ 5: 3–6) ។ គាត់ក៏បានណែនាំថាវាសំខាន់ណាស់ដែលមិនត្រឹមតែស្រឡាញ់មិត្តរបស់អ្នកប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែក៏ជាសត្រូវរបស់អ្នកផងដែរ។ បន្ទាប់ពីការបង្រៀនរបស់ព្រះគ្រីស្ទអ្នកកាន់តាមទ្រង់មានការភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះរបៀបដែលគាត់បង្រៀនដោយអំណាចនិងអំណាច។

ព្រះគ្រីស្ទយាងទស្សនាទ្វីបអាមេរិកដោយចនស្កត

នៅក្នុងគម្ពីរមរមនមានសរសេរថាព្រះគ្រីស្ទបានទៅទ្វីបអាមេរិក។ មុនពេលបង្ហាញខ្លួនគាត់ទ្វីបអាមេរិចពោរពេញទៅដោយការរញ្ជួយដីនិងគ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិជាច្រើន។ គ្រោះមហន្តរាយទាំងនេះគឺជាសញ្ញានៃការយាងមករបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ នៅក្នុងផ្ទាំងគំនូរដ៏ស្រស់ស្អាតនេះស្កុត Illustrates នៅពេលដែលព្រះគ្រីស្ទលេចមកឯមនុស្សហើយបង្ហាញស្នាមរបួសរបស់គាត់ពីឈើឆ្កាង។ ក្រោយមកព្រះគ្រីស្ទប្រទានពរដល់មនុស្សទាំងអស់ដែលឈឺរងទុក្ខនិងក្មេងៗ។ នៅក្នុងរូបភាពបញ្ឈរនេះស្កតព្យាយាមបង្ហាញពីក្តីសង្ឃឹមនិងសន្តិភាពដែលភ្ជាប់មកជាមួយការមកលេងរបស់ព្រះគ្រីស្ទនិងរបៀបដែលគាត់អាចជាសះស្បើយបន្ទាប់ពីព្យុះនិងរញ្ជួយដី។

មរ៉ូណៃកប់ចានដោយថមឡាញ់

មរ៉ូណៃគឺជាព្យាការីនិងជាអ្នកនិពន្ធចុងក្រោយនៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន។ ពេលកំពុងធ្វើសង្គ្រាមដ៏អាក្រក់មរមនឪពុករបស់មរ៉ូណៃបានប្រមូលកំណត់ត្រាពិសិដ្ឋទាំងអស់ពីប្រទេសរបស់ពួកគេហើយចងក្រងវាទៅក្នុងចានដែលត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងផ្ទាំងគំនូរ។ មរមនក្រោយមកត្រូវបានបំផ្លាញនៅក្នុងសង្គ្រាមនេះហើយមរ៉ូណៃគឺជាមនុស្សចុងក្រោយបង្អស់នៃប្រទេសរបស់គាត់។ គាត់បានយកចានដែលឪពុកគាត់បានសរសេរហើយបន្ថែមពីរបីជំពូកមុនពេលកប់ពួកគេនៅក្នុងដីដូច្នេះប្រទេសដែលកំពុងធ្វើសង្គ្រាមនឹងមិនបំផ្លាញពួកគេទេ។ ផ្លាកទាំងនេះក្រោយមកត្រូវបានរកឃើញដោយយ៉ូសែបស៊្មីធហើយឥឡូវត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាព្រះគម្ពីរមរមន។ លីលែនបង្ហាញមរ៉ូណៃនៅពេលគាត់បានកប់កំណត់ត្រាដ៏ពិសិដ្ឋ។

អាលម៉ាទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅតាមដងទន្លេមរមនដោយអារុណហ្វ្រ្រីប៊ឺប៊ប

ផ្ទាំងគំនូរនេះមានមូលដ្ឋានលើរឿងនៅក្នុងគម្ពីរមរមន។ ប្រជាជនដែលត្រូវបានបង្ហាញកំពុងរត់គេចពីទីក្រុងដែលពុករលួយរបស់ពួកគេហើយបានភៀសខ្លួនទៅប្រភពទឹកដែលលាក់ខ្លួនមួយឈ្មោះថាទឹកមរមនដើម្បីសេរីភាពខាងសាសនា។ នេះជាកន្លែងដែលព្យាការីអាលម៉ាកំពុងជ្រមុជទឹកនិងផ្សព្វផ្សាយ។ អាលម៉ាបានបង្រៀនអំពីសេចក្ដីជំនឿនិងការប្រែចិត្តហើយបានពន្យល់ពីអត្ថន័យនៃការទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក«ដើម្បីកាន់ទុក្ខជាមួយអ្នកដែលយំសោក មែនហើយសូមសំរាលទុក្ខអស់អ្នកដែលខ្វះខាតពេលសំរាលទុក្ខព្រមទាំងអោយធ្វើជាសាក្សីរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅគ្រប់ពេលវេលានិងគ្រប់កិច្ចការទាំងអស់និងគ្រប់ទីកន្លែងដែលបងប្អូនអាចរស់រហូតដល់ស្លាប់នោះដែរដើម្បីអោយបងប្អូនបានរួចជីវិតពីព្រះជាម្ចាស់។ ត្រូវរាប់ជាមួយនឹងអ្នកដែលបានរស់ឡើងវិញជាមុនដូច្នេះអ្នករាល់គ្នានឹងមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច» (អាលម៉ា 18: 9) ។ អ្នកដែលទទួលយកលក្ខខណ្ឌទាំងនោះត្រូវបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយអាលម៉ា។

ម៉ារីនិងម៉ាថាដោយ Del Parson

ផាសសុនចាប់យករឿងពីព្រះគម្ពីរម៉ារីនិងម៉ាថានៅក្នុងគំនូរដ៏ឆើតឆាយនេះ។ ម៉ារៀនិងម៉ាថាជាស្ដ្រីទាំងពីរនាក់កំពុងទទួលលោកយេស៊ូនៅផ្ទះរបស់ពួកគេ។ ម៉ាថាពិបាកចិត្តពីព្រោះជំនួសឱ្យការជួយកិច្ចការផ្ទះម៉ារីកំពុងអង្គុយស្តាប់ព្រះយេស៊ូវ។ ផ្ទុយមកវិញព្រះគ្រីស្ទបានប្រាប់ម៉ាថាថានាងយល់ពីកង្វល់របស់នាងប៉ុន្តែវាជាការល្អដែលម៉ារាត្រូវស្តាប់ការបង្រៀនរបស់គាត់។

ការចូលទ្រីប៉ាល់ឡឺដោយហារីអាន់ឌឺសុន

លោកយេស៊ូបានជិះសត្វលាដែលមានចិត្ដរាបទាបពេលដែលលោកចូលក្រុងយេរូសាឡិមដោយចិត្ដរីករាយ។ ព្រឹត្តិការណ៍នេះក្រោយមកត្រូវបានគេហៅថាដូងថ្ងៃអាទិត្យពីព្រោះអ្នកស្រុកបានស្វាគមន៍ព្រះយេស៊ូវដោយគ្រវីមែកឈើ (ដែលជានិមិត្តរូបនៃជ័យជំនះឬជ័យជំនះ) ។ គួរកត់សម្គាល់ផងដែរថាព្រះយេស៊ូវកំពុងជិះសត្វលាដែលជានិមិត្តរូបនៃសន្តិភាព។ ព្រឹត្តិការណ៍នេះពិតជាអស្ចារ្យណាស់ព្រោះវាជាព្រឹត្តិការណ៍មួយក្នុងចំណោមពីរបីដងដែលព្រះយេស៊ូវត្រូវបានទទួលដោយបើកចំហនៅទីក្រុងយេរូសាឡិមប៉ុន្តែវាក៏ត្រូវបានគេប្រើដើម្បីបង្ហាញពីការសុគតនិងការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ដែលទ្រង់នឹងត្រូវប្រឈមមុខនាពេលឆាប់ៗនេះ។

យ៉ូហានធ្វើពិធីជ្រមុជទឹកដោយលោក Harry Anderson

ទោះបីព្រះយេស៊ូជាមនុស្សល្អឥតខ្ចោះហើយគ្មានបាបក៏ដោយគាត់ត្រូវតែទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក។ គាត់បានធ្វើជាគំរូសម្រាប់មនុស្សជាតិទាំងអស់ដើម្បីចូលទៅក្នុងទឹកនៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកហើយបានទទួលការអញ្ជើញដល់មនុស្សគ្រប់គ្នាអោយដើរតាមគន្លងរបស់ព្រះអង្គ។

«រួចព្រះយេស៊ូវយាងពីស្រុកកាលីឡេទៅយ័រដាន់មកឯយ៉ូហានដើម្បីធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹក ឲ្យ គាត់។ ប៉ុន្តែចនបានហាមគាត់ដោយនិយាយថា“ ខ្ញុំត្រូវទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកពីអ្នកហើយអ្នកមករកខ្ញុំ?” ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «ឥឡូវនេះសុំអនុញ្ញាតអោយអ្នកធ្វើដូច្នេះបានហើយ។ ដូច្នេះយើងត្រូវតែបំពេញតាមសេចក្ដីសុចរិតទាំងអស់»។ បន្ទាប់មកគាត់បានរងទុក្ខគាត់។ កាលព្រះយេស៊ូទទួលពិធីជ្រមុជទឹករួចហើយទ្រង់យាងឡើងពីទឹកស្រាប់តែផ្ទៃមេឃបើកចំហព្រះអង្គទតឃើញព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះជាម្ចាស់យាងចុះដូចសត្វព្រាបមកសណ្ឋិតលើព្រះអង្គ។ ដោយនិយាយថា«នេះគឺជាព្រះរាជបុត្រាស្ងួនភ្ងារបស់យើងដែលខ្ញុំពេញចិត្ដណាស់» (ម៉ាថាយ ៣: ១៣-១៧) ។

ម៉ារីនិងព្រះអម្ចាស់ដែលរស់ឡើងវិញ
ដោយ Harry Anderson

បីថ្ងៃបន្ទាប់ពីការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះយេស៊ូម៉ារាម៉ាក់ដាឡិនបានទៅស្លៀកពាក់ខ្លួន។ បន្ទាប់ពីរកឃើញផ្នូររបស់គាត់ទទេហើយធ្វើឱ្យវាដឹងថានាងចាប់ផ្តើមយំ។ ព្រះយេស៊ូវកំពុងឈរនៅក្បែរហើយម៉ារាបានធ្វើបាបគាត់ជាអ្នកថែសួននៅពេលដែលគាត់សួរថាហេតុអ្វីបានជានាងយំ។ នាងបានឆ្លើយថា«លោកម្ចាស់បើលោកបានយកវាទៅសូមប្រាប់ខ្ញុំពីកន្លែងដែលលោកបានដាក់ហើយខ្ញុំនឹងយកទៅ» (យ៉ូហាន ២០:១៥) ។ ព្រះ ‌ យេស៊ូមានព្រះ ‌ បន្ទូលតបថា៖ «ម៉ារី! »។ ម៉ារីពេលនោះបានស្គាល់គាត់ហើយស្រែកថា«រ៉ាប៊ូប៊ី»ដែលមានន័យថាលោកម្ចាស់។ (យ៉ូហាន ២០:១៦)

ព្រះយេស៊ូវកំពុងអធិស្ឋាននៅហ្គេតសេម៉ានីដោយ Harry Harryerson

នៅពេលព្រះយេស៊ូយាងទៅសួនហ្គេតសេម៉ានីព្រះអង្គហាក់ដូចជាមានអារម្មណ៍ធុញទ្រាន់ហើយហាក់ដូចជាដឹងអំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើង។ គាត់ដឹងថាគាត់នឹងរងទុក្ខយ៉ាងខ្លាំងនៅពេលគាត់បានធ្វើដង្វាយធួនសម្រាប់អំពើបាបរបស់ពិភពលោក។

ពេលនៅក្នុងសួនគាត់បានដើរផ្លូវតិចតួចពីមិត្តភក្តិរបស់គាត់ដែលបានដេកលក់ហើយគាត់បានអធិស្ឋានថា«ឱព្រះវរបិតាអើយបើអាចធ្វើបានសូម ឲ្យ ពែងនេះកន្លងផុតពីខ្ញុំទៅទោះយ៉ាងណាក៏មិនតាមដែលខ្ញុំចង់ដែរតែសូមតាមដែលអ្នកចង់ធ្វើ» (ម៉ាថាយ ២៦:៣៩) ។ ទេវតាមួយរូបពីស្ថានសួគ៌បានលេចមកឯព្រះយេស៊ូ«ពង្រឹងកម្លាំងទ្រង់។ ហើយគាត់មានទុក្ខព្រួយយ៉ាងខ្លាំងគាត់បានអធិស្ឋានដោយអស់ពីចិត្តហើយញើសរបស់គាត់ដូចជាដំណក់ឈាមស្រក់ចុះដល់ដី» (លូកា ២២: ៤៣-៤៤) ។ វាគឺនៅក្នុងការអធិស្ឋានដ៏ស្មោះត្រង់នេះដែលព្រះគ្រីស្ទបានចាប់ផ្តើមរងទុក្ខដង្វាយធួនសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់នៃពិភពលោកនិងអំពើបាបរបស់វា។ Anderson ចាប់យកពេលវេលានោះនៅក្នុងគំនូរនេះ។

ការជួយសង្គ្រោះកូនចៀមដែលបាត់ដោយ Minerva Teichert

ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបន្លឺឡើងពីគម្ពីរសញ្ញាថ្មីថា “តើអ្នកគិតយ៉ាងណាដែរ? ប្រសិនបើមនុស្សមានចៀមមួយរយ ហើយមួយក្នុងចំណោមពួកវាវង្វេង តើគាត់មិនទុកកៅសិបប្រាំបួន ហើយចូលទៅក្នុងភ្នំ ហើយស្វែងរកចៀមដែលវង្វេងទៅទៀតឬ? វង្វេង។”

ព្រះអង្គសង្គ្រោះកាន់កូនចៀមដែលវង្វេងបាត់។ មុខកូនចៀមត្រូវបានកប់នៅក្នុងដៃប្រកបដោយសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ។ នេះបង្ហាញថាយើងទាំងអស់គ្នាដូចជាចៀមដែលវង្វេងបាត់ត្រឡប់មករកព្រះអង្គសង្រ្គោះវិញ។

ផ្លូវទៅភូមិបេថ្លេហិមដោយយ៉ូសែប Brickey

«ជាការបង្ហាញទុកជាមុនអំពីការចូលទៅក្រុងយេរូសាឡិមប្រកបដោយជ័យជំនះនាពេលអនាគតជាព្រះរាជបុត្រារបស់ដាវីឌនិងស្តេចស្រុកអ៊ីស្រាអែលព្រះគ្រីស្ទដែលមិនទាន់ប្រសូតត្រូវបានដឹកដោយសត្វលាដើម្បីដាក់បញ្ចូលក្នុងវង្សត្រកូលនិងវង្សត្រកូលរបស់ដាវីឌ។ ម៉ារៀមើលទៅទន់ភ្លន់ប្រហែលជាដឹងច្បាស់នៅក្មេងប្រុសគង្វាលដែលខ្មាស់អៀនដែលពួកគេឆ្លងកាត់។ ការផ្តោតអារម្មណ៍របស់យ៉ូសែបគឺស្ថិតនៅលើផ្លូវឆ្ពោះទៅមុខហើយដៃរបស់គាត់ដែលបានបើកនិងមួយបានបិទដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីភាពខ្លាំងនិងភាពសុភាពរាបសារបស់អ្នកផ្តល់និងអ្នកការពារ។
- យ៉ូសែប Brickey