រឿងរបស់ខ្ញុំអំពីការចូលរួមក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ

សរសេរដោយលីយ៉តវីង។ (ច្បាប់ដើមជាភាសាចិន។ )

លីយ៉តវីងបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅសាលា Kom Tong ក្នុងឆ្នាំ ១៩៧៧។ បច្ចុប្បន្នគាត់រស់នៅរដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ាសហរដ្ឋអាមេរិក។

ក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1970 ខ្ញុំជាអ្នកលក់ឲ្យក្រុមហ៊ុនវាយនភណ្ឌជប៉ុន។ ក្នុងអំឡុងពេលនោះ អាជីវកម្មផលិតសម្លៀកបំពាក់កំពុងរីកចម្រើននៅក្នុងទីក្រុងហុងកុង រោងចក្រ និងក្រុមហ៊ុនលក់ដុំជាច្រើនត្រូវការការផ្គត់ផ្គង់វាយនភណ្ឌ។ ជាលទ្ធផល ខ្ញុំរវល់ណាស់។ ពិភពជំនួញគឺដូចជាសមរភូមិ។ ទីណាមានប្រាក់ចំណេញ ទីនោះមានការប្រកួតប្រជែង។ ចាប់តាំងពីការប្រកួតប្រជែងកាន់តែរឹងមាំ បន្ទុកការងាររបស់ខ្ញុំកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំង ហើយសូម្បីតែមិត្តល្អរបស់ខ្ញុំក៏ក្លាយជាគូប្រជែងរបស់ខ្ញុំដែរ។

ដើម្បីដោះស្រាយជាមួយដៃគូប្រកួតប្រជែងខ្ញុំបានរងសម្ពាធយ៉ាងខ្លាំង។ ខ្ញុំត្រូវរៀនពីរបៀបធ្វើជាមនុស្សពូកែ។ ដើម្បីផ្គាប់ចិត្តអ្នកទិញវាចាំបាច់សម្រាប់ខ្ញុំដើម្បីចំណាយពេលច្រើនជាមួយពួកគេ។ យើងច្រើនតែទៅផឹកស៊ីរឺលេងម៉ាហាទី។ ខ្ញុំធ្លាប់ចាកចេញពីផ្ទះមុនពេលធ្វើការហើយត្រឡប់មកផ្ទះវិញនៅពេលយប់។ ចាប់តាំងពីខ្ញុំស្ថិតនៅក្រោមភាពតានតឹងនេះអស់រយៈពេលជាយូរមកហើយបុគ្គលិកលក្ខណៈនិងអាកប្បកិរិយារបស់ខ្ញុំត្រូវបានប៉ះពាល់ដោយវា។

ត្រលប់ទៅពេលនោះខ្ញុំចាប់ផ្តើមមានបញ្ហាផ្លូវចិត្តនិងផ្លូវចិត្ត។ ខ្ញុំមិនទុកចិត្តអ្នកដទៃក្លាយជាមនុស្សអាត្មានិយមនិងព្រួយបារម្ភយ៉ាងខ្លាំងពីការបាត់បង់នូវអ្វីដែលខ្ញុំបានខំប្រឹងរកលុយ។ ខ្ញុំបាត់បង់ទំនុកចិត្តហើយឆាប់ខឹង។ ជាលទ្ធផលខ្ញុំពឹងផ្អែកលើថ្នាំជក់និងស្រាដើម្បីធ្វើឱ្យខ្ញុំស្ពឹកស្រពន់ពីបន្ទុក។ ខ្ញុំដឹងថារឿងនេះនឹងធ្វើឱ្យខ្ញុំឈឺចាប់បើខ្ញុំបន្តដើរតាមមាគ៌ានេះ។ ជីវិតប្រភេទនេះស្អប់ខ្ញុំណាស់។

ដើម្បីផ្លាស់ប្តូរខ្ញុំដឹងថាអំណាចតែមួយគត់ដែលខ្ញុំអាចទុកចិត្តបានគឺសាសនា។ ទោះបីខ្ញុំមិនមែនជាគ្រីស្ទបរិស័ទក៏ដោយខ្ញុំបានលឺពីការផ្លាស់ប្តូរអំណាចនៃដំណឹងល្អនៅក្នុងចិត្តនិងគំនិតរបស់មនុស្សម្នាក់។ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមមានបំណងចង់រៀនការពិត!

នៅជិតផ្ទះរបស់ខ្ញុំគឺនៅលើផ្លូវ Caine បានឈរនៅក្នុងវិហាររបស់សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ។ កាលពីមុនអ្នកផ្សព្វផ្សាយវ័យក្មេងជាច្រើនបានគោះទ្វារខ្ញុំ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយខ្ញុំស្ទើរតែមិននៅផ្ទះដូច្នេះខ្ញុំមិនដែលទាក់ទងជាមួយពួកគេទេ។ វាមិនបានរហូតដល់ថ្ងៃមួយឱកាសចុងក្រោយបានកើតឡើង។ ខ្ញុំមិនមានអារម្មណ៍ល្អទេដូច្នេះខ្ញុំមិនទៅធ្វើការនិងនៅផ្ទះទេ។ ពេលខ្ញុំកំពុងសម្រាកស្រាប់តែមានអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាមកហើយគោះទ្វារខ្ញុំ។

ដូច​នឹង​បទគម្ពីរ​ចែង​ថា « ចូរ​សុំ នោះ​អ្នក​នឹង​ទទួល នោះ​គោះ នោះ​នឹង​បើក​ឲ្យ​អ្នក » ។ ចិត្ត​ខ្ញុំ​រីករាយ​ក្នុង​មេរៀន​ដំណឹងល្អ​ដែល​អ្នក​ផ្សព្វផ្សាយ​សាសនា​វ័យ​ក្មេង​បាន​បង្រៀន ដូច្នេះ​ខ្ញុំ​បាន​កំណត់​ការ​ណាត់​ជួប​មួយ​ទៀត ហើយ​យើង​បាន​បន្ត​ការ​ពិភាក្សា​របស់​យើង។ ខ្ញុំ​បាន​ដឹង​ថា​នោះ​ជា​ឱកាស​ដែល​ខ្ញុំ​ប្រាថ្នា​ចង់បាន។ បន្ទាប់​ពី​ការ​ពិភាក្សា​ជា​ច្រើន​ដង ពួក​គេ​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ខ្ញុំ​ឲ្យ​គោរព​តាម​ព្រះ​បន្ទូល​នៃ​ប្រាជ្ញា។ សម្រាប់ខ្ញុំ នោះគឺជាបញ្ហាប្រឈមដ៏អស្ចារ្យមួយ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ខ្ញុំបានប្តេជ្ញាចិត្តដោយគ្មានគំនិតទីពីរ។ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​គិត​អំពី​វា ការ​សម្រេច​ចិត្ត​នោះ​គឺ​ជា​អព្ភូតហេតុ។

ខ្ញុំត្រូវបានបង្រៀនឱ្យរក្សាការសន្យារបស់ខ្ញុំតាំងពីខ្ញុំនៅក្មេង។ មានមនុស្សចាស់នៅក្នុងគ្រួសាររបស់ខ្ញុំបានប្រាប់ខ្ញុំថា“ ការបំពេញនូវការប្តេជ្ញាចិត្តមានន័យថាគួរអោយទុកចិត្ត” ។ នៅពេលខ្ញុំចាប់ផ្តើមវាពិបាកសម្រាប់ខ្ញុំក្នុងការធ្វើតាមពាក្យប្រាជ្ញា។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយខ្ញុំស៊ូទ្រាំឱ្យអស់ពីសមត្ថភាពព្រោះខ្ញុំចង់បង្ហាញថាខ្ញុំគួរឱ្យទុកចិត្ត។ បន្តិចម្ដងៗការគោរពតាមពាក្យប្រាជ្ញាក្លាយជាធម្មជាតិ។ ខ្ញុំបានរៀនពីសារៈសំខាន់នៃការប្តេជ្ញាចិត្ត។ ខ្ញុំបានដឹងថានៅពេលមនុស្សម្នាក់សម្រេចចិត្តធ្វើអ្វីមួយទោះបីវាល្អឬអាក្រក់ក៏ដោយការប្តេជ្ញាចិត្តនឹងក្លាយជាប្រភពនៃកម្លាំង។

ជីវិតរបស់ខ្ញុំផ្លាស់ប្តូរបន្តិចម្តង ៗ ។ មិនយូរប៉ុន្មានបន្ទាប់ពីបានចូលរួមព្រះវិហារខ្ញុំឈប់ពីការងារជាអ្នកលក់វាយនភ័ណ្ឌហើយខ្ញុំចាប់ផ្តើមអាជីវកម្មផ្ទាល់ខ្លួន។ ខ្ញុំមានអំណរគុណចំពោះភាពខុសគ្នាដែលដំណឹងល្អបាននាំមកនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ។ ដូចជាបទគម្ពីរប្រាប់ថា«អស់អ្នកដែលនឿយហត់ហើយផ្ទុកធ្ងន់អើយចូរមកឯខ្ញុំខ្ញុំនឹង ឲ្យ អ្នករាល់គ្នាឈប់សម្រាក។ យកនឹមរបស់ខ្ញុំដាក់លើអ្នករាល់គ្នាហើយរៀនពីខ្ញុំ។ ត្បិតខ្ញុំស្លូតហើយមានចិត្តសុភាពនោះអ្នករាល់គ្នានឹងបានសេចក្តីសុខដល់ព្រលឹងរបស់អ្នក»។

ខ្ញុំមានអំណរគុណចំពោះការណែនាំពីវិញ្ញាណដែលបានជួយផ្លាស់ប្តូរខ្ញុំ។ ជីវិតនិងគំនិតរបស់ខ្ញុំបានផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងខ្លាំងបើប្រៀបធៀបទៅនឹងកន្លែងដែលខ្ញុំចាប់ផ្តើម។ ឥឡូវខ្ញុំរស់នៅដោយសុខសន្តិភាពនិងរីករាយ។ ដំណឹងល្អបានសំអាតគំនិតខ្ញុំហើយបង្រៀនខ្ញុំពីអ្វីដែលត្រូវដើរក្នុងជីវិត។ ខ្ញុំបានឃ្លាតឆ្ងាយពីជីវិតហត់នឿយនិងវេទនាហើយឥឡូវនេះខ្ញុំអាចរីករាយនឹងអាហារសាមញ្ញប៉ុន្តែមានប្រយោជន៍។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនយើង ឲ្យ ប្រែចិត្តមុនពេលវាយឺតពេល។ នៅក្នុងគម្ពីរម៉ាថាយ ៥:២៩ «ហើយប្រសិនបើភ្នែកស្ដាំរបស់អ្នកធ្វើឱ្យអ្នកខកចិត្តចូរខ្វេះវាចេញហើយបោះចោលអោយឆ្ងាយពីអ្នកទៅបើអ្នកណាម្នាក់ក្នុងចំណោមអវយវៈមួយរបស់អ្នកមានប្រយោជន៍ប្រសើរជាងមិនមែនរូបកាយទាំងមូលរបស់អ្នកដែលត្រូវបោះទៅក្នុងនរក។ ”

ខ្ញុំ​ថ្លែង​ទីបន្ទាល់​ថា​ដំណឹងល្អ​គឺ​ពិត។ ដំណឹង​ល្អ​អាច​សម្រាល​យើង​ពី​ការ​សង្ស័យ និង​បញ្ហា។ នៅពេល​យើង​ស្វែង​រក​នគរ​របស់​ទ្រង់ និង​សេចក្តី​សុចរិត​របស់​ទ្រង់​ក្នុង​គ្រប់​កិច្ចការ​ដែល​យើង​ធ្វើ នោះ​ព្រះវរបិតាសួគ៌​នឹង​អនុញ្ញាត​ឱ្យ​យើង​ដឹង​ពី​របៀប​ស្វែងរក​ផ្លូវ​ដ៏​ត្រឹម​ត្រូវ។ ខ្ញុំ​ថ្លែង​ទីបន្ទាល់​អំពី​ព្រះ​ដែល​យើង​ជឿ​ថា​មាន​ជីវិត។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងជាព្រះប្រោសលោះរបស់យើង។ គាត់​អត់​ទោស​ឲ្យ​យើង​ទាំង​អស់​គ្នា។ នេះ​ជា​ទីបន្ទាល់​របស់​ខ្ញុំ​ក្នុង​ព្រះនាម​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។

រូបថតរបស់អ្នកនិពន្ធយ៉ាតវីង.

អត្ថបទដើម

李日榮
加入耶穌基督後期教會的的

七零， 我រឿងភាគថៃនិយាយខ្មែរ 2018

為了應付競爭者我我在這種緊張工作環境下， 性格性格心態其其然然影響影響

那時候， 我知道要是我基督徒基督徒， 但我也曾聽說過改變改變改變!

當時我住過往曾經有碰巧碰巧傳教士便來叩門。

就正如經文所說: 「尋求， 就就。這將會是，， 那真是一件奇妙的承諾承諾。。

我實踐承諾， 漸漸後後便會成為自然和習慣習慣。

加入教會之後我的រឿងភាគថៃនិយាយខ្មែរ 2018

感謝的帶領何求勞苦勞苦愁煩， 不如回頭， 粗飯 :29 :29 :29 5:29 「若是音音 5:29 ， 寧可失去百體體的一體

我見證福音真實真實如何找到正確的見證見證見證見證見證見證們們。